Πώς να γίνω καλύτερος γονέας.

Γιατί η ψυχοθεραπεία σε εμένα με κάνει αυτομάτως και καλύτερο γονέα;

του Ιάσων Βενετσανόπουλου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Γιατί η ατομική μου ψυχοθεραπεία με κάνει αυτομάτως και καλύτερο γονέα;

Η απάντηση είναι απλή και άρα πολύ δύσκολη. Γίνομαι καλύτερος γονέας του παιδιού μου, αφού γίνω πρώτα καλύτερος γονέας του εαυτού μου.

Όλοι οι γονείς ψάχνουμε τον τρόπο να είμαστε όσο γίνεται καλύτεροι σαν γονείς. Άλλοι διαβάζουμε βιβλία, άλλοι συμβουλευόμαστε τους γύρω μας, άλλοι ακολουθούμε το ένστικτο μας.

Παρατηρώ μαμάδες, μπαμπάδες, παρατηρώ τον εαυτό μου. Καταλήγω στο αυτονόητο συμπέρασμα ότι κανείς μας δεν μπορεί να είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που είναι ο ίδιος για τον εαυτό του.

Τι σημαίνει αυτό;

Αυτό σημαίνει ότι αν μέσα μου έχω ένα πάγωμα, μια σκληρότητα, έναν ανείπωτο θυμό, έναν αυταρχικό εαυτό, όσα βιβλία και αν διαβάσω, όσες τεχνικές κι αν μάθω, όσες συμβουλές κι αν ακούσω, αυτό που θα κυριαρχήσει δεν είναι οι γνώσεις, οι τεχνικές ή και οι συμβουλές. Αλλά αυτές οι υπόγειες ποιότητες που κουβαλάω μέσα μου και πιθανότατα δεν έχω καν συνειδητοποιήσει. Δεν έχω καν συνειδητοποιήσει, για τον απλούστατο λόγο ότι με αυτές μεγάλωσα και άρα αυτές για μένα είναι αυτό που καταλαβαίνω ως το πιο οικείο.

Έτσι, για παράδειγμα, αν για μένα ο θυμός είναι ένα απαγορευμένο συναίσθημα που δεν μπορώ να εκφράσω. Αυτό είναι που θα διδάξω και στο παιδί μου χωρίς να χρειάζεται καν να του το πω, χωρίς να χρειάζεται καν να το γνωρίζω.

Έτσι…

Ο ασφαλέστερος τρόπος να υποθέσω σωστά για τον τρόπο που μεγαλώνω τα παιδιά μου είναι να παρατηρήσω εμένα και την εσωτερική μου φωνή. Πώς μου μιλάω; Πότε μου θυμώνω; Πότε με μαλώνω; Πότε με φροντίζω; Πότε μου δίνω αναγνώριση; Πότε με σπρώχνω να επιμείνω; Πώς είναι να ζω με τον εαυτό μου; Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις δίνουν και την απάντηση στο πώς διδάσκω το παιδί μου να στέκεται απέναντι στον εαυτό του και το περιβάλλον.

Ένας γονιός χωρίς αυτήν την παρατήρηση, όσα βιβλία και συμβουλές και αν πάρει θα είναι ένας πάνω-κάτω ίδιος γονιός με πριν, απλώς με εκσυγχρονισμένο λεξιλόγιο και τεχνικές.

Η εμπειρία της αυτοπαρατήρησης που αποκτά κανείς κάνοντας ψυχοθεραπεία είναι σαν τα θεμέλια σε μια οικοδομή. Αν μπουν γερά θεμέλια μπορείς από πάνω να προσθέσεις ό,τι θες μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Χωρίς τα θεμέλια όμως ό,τι και αν κάνεις από πάνω δεν θα είναι ποτέ σταθερό.

Επικοινωνία